... رخنه

- ظاهر تایمن - "ناسوت"

عبور

عبور" بی آب" و پر غرور تو

ګام ګام در من نقش می شود.

و تو،

هرچه می روی

هنوز استی

من،

     هر چه می آیم،

                          نمی رسم ...

ریسمان و دار

ګره می خورم،
                  کنده می شوم،
                                    آویزانم!

دو توته ی بی ارزش ...
هستی پاره شده ی ریسمان و دار؛
شکسته ی در هیچ !

یخ

چشم در چشم آفتاب،
قطره قطره از خود می ریزم
بر خاک می نشینم
خرد شدن و آب شدنی در هیچ!
استواری ی بی معنی و بی هوده یی که
شاهدی جز خاک ندارد.
بودنم در خاک شد ...
کسی نبود و نیست، که ببیند.
کسی نبود و نیست، که بګوید ...